Witajcie kochani, dziś ostatni dzień z tematem o przemijaniu czasu.

Na początek ćwiczenia usprawniające aparat mowy.

„Skoczny języczek” – rodzic opowiada i demonstruje poszczególne ćwiczenia. Dziecko powtarza, a rodzic kontroluje poprawność wykonania ćwiczeń: Języczek, kiedy nie śpi, nie chce siedzieć spokojnie. Ale tym razem zaczęła żuchwa – chciała, by zęby kłapały jak najgłośniej (opuszczanie żuchwy i podnoszenie, zęby uderzają o siebie). Spodobało się to Języczkowi. On też chciał skakać – z górnej wargi na dolną (przenoszenie języka z górnej wargi na dolną). A teraz na boki (przenoszenie języka z prawego kącika ust do lewego, język nie opiera się na wardze). Potem z ząbka na ząbek (dotykanie czubkiem języka każdego ząbka – najpierw na górze, potem na dole). Jeszcze mu mało podskoków (uderzanie czubkiem języka o podniebienie górne). Na koniec – zjeżdżalnia (przesuwanie języka środkiem podniebienia, od górnych zębów jak najdalej w kierunku gardła). Co to? Koniec zabawy? Zęby nie chcą go przepuścić? Przeciśnie się jakoś! (przeciskanie języka między zbliżonymi zębami górnymi i dolnymi). Koniec – buzia się zamyka (zakładanie wargi górnej na dolną, dolnej na górną). Odpocznij, Języczku… (uśmiech ze złączonymi wargami, odciąganie kącików ust).

„Kiedy to było? Kiedy to będzie?”- przyjrzyjcie się ilustracjom i spróbujcie nazwać czynności i określić kiedy one się wydarzyły lub wydarzą. (np. Rano zjadłem śniadanie, teraz jem obiad, później zjem kolację oraz zwroty dziś, jutro, wczoraj).

ŚNIADANIE

MYCIE ZĘBÓW

ZABAWA

Family eating happily.

OBIAD

KOLACJA

SPANIE

Teraz spójrzcie na obrazek z czterema porami dnia i powiedzcie co robicie w każdej z tych pór:

Spójrzcie na przykładowe zajęcia:

Teraz troszkę się poruszamy. Poszukajcie w domu czegoś co przypomina woreczek wypełniony grochem, może jakaś mała poduszeczka, albo maskotka z groszkiem w środku oraz skakankę lub kawałek sznurka.

„Nie zgub woreczka” – ćwiczenie równowagi. Na hasło: Idź i nie zgub woreczka, dziecko wstają, kładzie woreczek na głowie i porusza się po pokoju, starając się nie zgubić woreczka. Na hasło: Usiądź i nie zgub woreczka – dziecko siadają w siadzie skrzyżnym. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.
– „Szczur w siadzie prostym” – ćwiczenie mięśni brzucha. Dziecko siedzi w siadzie prostym podpartym. Rodzic  przywiązuje do końca skakanki woreczek, który w zabawie będzie „szczurem”. Na hasło: Szczur biegnie – rodzic, trzymając wolny koniec skakanki, obraca się i kręci skakanką tak, aby woreczek przesuwał się po podłodze. Dziecko, broniąc się przed „ugryzieniem szczura”, unosi nogi nad podłogę, przechodząc do siadu równoważnego.
– „Nie dotknij woreczka” – ćwiczenie z elementem czworakowania. Na podłodze proszę położyć kilka maskotek albo innych zabawek, czy też poduszek. Na hasło: Idź i nie dotknij woreczka –  dziecko chodzi na czworakach , tak aby nie dotknąć znajdujących się między rękoma i nogami przedmiotów.
– „Stań na woreczku” – ćwiczenie stóp. Dziecko, staje na woreczku raz lewą, raz prawą stopą i wykonuje sobie masaż.
– „Szczur w  leżeniu przodem” – ćwiczenie mięśni grzbietu. Dziecko w  leżeniu przodem z wyciągniętymi przed siebie, wyprostowanymi rękoma. Na hasło: Szczur biegnie – rodzic, trzymając wolny koniec skakanki, obraca się i kręci skakanką tak, aby woreczek przesuwał się po podłodze. Dziecko, chcąc uniknąć „ugryzienia szczura”, unosi ręce, głowę i klatkę piersiową. Po „przebiegnięciu szczura” opuszcza ręce.
– „Dzień dobry, do widzenia” – ćwiczenie mięśni karku. Dziecko siedzi w siadzie klęcznym, ręce ułożone wzdłuż tułowia, woreczek na głowie. Na hasło: Dzień dobry – dziecko wykonują skłon głowy w przód tak, aby woreczek spadł z głowy. Na hasło: Do widzenia – wykonuje skłon głowy w tył. Ćwiczenie można powtórzyć kilka razy.

Mam nadzieję, że dobrze się bawiliście:)

A teraz zapraszam teraz do wykonania zadania na karcie pracy. Narysujcie słoneczko przy tych czynnościach, które są wykonywane w ciągu dnia, a księżyc przy tych które wieczorem.