Zaczarowany świat dziecka

Dzień dobry kochane przedszkolaki 🙂 w dzisiejszy poranek wpadła mi w ucho pewna piosenka i chciałabym żebyśmy ten dzień zaczęli od jej wysłuchania. Na pewno wprawi Was w dobry nastrój , tak samo jak mnie 🙂

 

Jak złapaliście już dobry humor to zabierzmy się do pracy 🙂

Na początek rozpoznajcie na obrazkach swoje ulubione zabawki. A może czegoś, co lubicie,  brakuje? Nazwijcie wszystkie zabawki, powiedzcie jakiego są koloru, a może komuś uda się policzyć zabawki na jednej karcie 🙂

 

zabawki 1

 


zabawki

 

 

zabawki 3

 

Zapraszam Was teraz do zabawy w „Magiczny worek” 🙂  Rodzicu przygotuj dowolny worek, wypełnij go różnymi zabawkami, tak, aby dziecko nie widziało co jest w środku, a teraz urządzimy zgadywanki.  Musicie odgadnąć jakie zabawki są w worku, ale uwaga! Waszym przewodnikiem będą tylko dłonie, bo oczy zasłońcie chustą. Musicie rozpoznać zabawkę, dotykając ją dłońmi.

Udało Wam się odgadnąć jakie zabawki ukryły się w worku ?? 🙂 To spróbujmy naśladować niektóre z nich podczas zabawy „Magiczne pudełka” – zabawa naśladowcza. Będziecie potrzebować jakiś instrument, na którym rodzic będzie wydawał dźwięk , a wy na jego znak  klękacie, opierając głowę o podłogę – zamieniacie się w magiczne pudełka. A teraz rodzic mówi: Z tych magicznych pudełek wychodzą… np. misie, lalki, samochody. Zadaniem dzieci jest naśladowanie ruchem wymienionych przez rodzica zabawek.  Kolejny dźwięk instrumentu  jest sygnałem do przyjęcia pozycji magicznego pudełka.

Czy troszkę się zmęczyliście ? Bo teraz mamy dla was propozycję, która pozwoli Wam troszkę odpocząć.

Spróbujcie na karcie pracy dorysować brakujące elementy, możecie poprosić o pomoc rodziców,a następnie pięknie pokolorujcie obrazek. Pamiętajcie żeby starać się ” nie wyjeżdżać za linię” 🙂

 

karta pracy 001

 

Po ćwiczeniach dla rączki, na koniec spróbujemy poćwiczyć buzię 😉

„Mieszkańcy różnych krajów” – zabawa logopedyczna.  Wyobraźcie  sobie, że pochodzicie z egzotycznego miejsca, gdzie mówi się równie egzotycznym językiem.  Spróbujcie mówić językiem kraju, w którego nazwie schowały się sylaby stanowiące wszystkie „słowa” tego języka. Język „ożywa” dzięki uczuciom, które dzieci spróbują wyrazić. Wśród nich powinny znaleźć się między innymi: radość, gniew, smutek. Na przykład np. język kraju Lalami:
W kraju Lalami panuje radosny nastrój, gdyż wszyscy mieszkańcy mają dziś jakieś swoje małe święto. Dziecko nadaje ciepłą barwę wypowiadanym w ciągu sylabom: la-la-mi. W wersji trudniejszej  niech dzieci spróbują swoich sił jako tłumacze, którzy podają poprawne imiona. Odgadując, jaka sylaba ukryła się w imieniu, są w stanie ustalić nazwę państwa. Rodzic do każdej wypowiedzianej sylaby imienia dodaje la, np. Ola – lala, Kala – siala, Tola – mekla. Dzieci próbują
odgadnąć imiona i wskazać dodawane sylaby. Lub: ćwiczenia artykulacyjne i fonacyjne oraz ćwiczenia kształtujące słuch fonematyczny: zabawa  w mieszkańców różnych krajów,którzy są bardzo gadatliwi, mówią tylko swoim językiem. I tak: mieszkańcy Apacji mówią tylko apa, apa…, mieszkańcy Epecji – epe, epe…, mieszkańcy Upucji – upu, upu…, Ipicji – ipi, ipi…, Opocji – opo, opo…, Ypycji – ypy, ypy… (w wersji trudniejszej: Atlacja i język a tla, Etlecja – język e tle, Utlucja – u tlu, Itlicja – i tli, Otlocja –o tlo).  Poćwiczcie z rodzicem, każdy z Was jest z innego kraju i mówi tylko swoim  językiem, a wy spróbujcie się ze sobą dogadać 🙂

Życzymy Wam miłego i rozgadanego dnia 🙂

To Top